Towarzystwo Przyjaciół Rzek
Iny i Gowienicy

Wnieśliśmy także uwagi do drugiego z morskich obszarów N2000. Oczywiście było to dość dawno, ale skoro w tej sprawie nawet Vice Minister Środowiska zawitał niedawno, zamieszczam, żeby nie było, że jakieś cuda wymyślamy:
Po zapoznaniu z projektem Towarzystwo Przyjaciół Rzek Iny i Gowienicy wnioskuje o wprowadzenie poniższych uzupełnień w treści załączników i map:

Uwagi do Projektu Planu Ochrony obszaru PLH Ostoja Na Zatoce Pomorskiej –
Załącznik 2
- 1) Do zagrożeń dla Petromyzon marinus i Lampetra fluviatilis należy dopisać zmiany antropogeniczne w bezpośrednich dorzeczach mające decydujący wpływ na efekty rozrodu a tym samym, stan populacji.
- do listy zagrożeń należy dopisać wzrost presji połowowej wynikający z postępu technologicznego w materiałach do produkcji narzędzi połowowych, co znakomicie podnosi ich sprawność. Podobne efekty niesie postęp w wyposażeniu jednostek połowowych.
- kolejne zagrożenie to rozwój rybołówstwa paszowego, w tym trałami dennymi do połowu dobijakowatych Ammodytidae , którego skutków nie znamy.
- za największe zagrożenie uważamy brak wiedzy o migracji, skupiskach rozrodczych, a tym samym brak dostatecznej bazy danych do wyznaczenia newralgicznych dla ochrony obszarów.
- 2) do listy zagrożeń należy dopisać pogarszanie stanu ekologicznego wód, w tym spływ z dorzecza substancji biogennych oraz aktywnych pochodnych środków ochrony roślin, których oddziaływanie do końca nie jest zbadane, ale postępuje rozwój ich użycia w rolnictwie.
-do listy zagrożeń należy dopisać wzrost presji połowowej wynikający z postępu technologicznego w materiałach do produkcji narzędzi połowowych, co znakomicie podnosi ich sprawność. Podobne efekty niesie postęp w wyposażeniu jednostek połowowych.
- za największe zagrożenie uznać należy brak wiedzy o migracji, skupiskach rozrodczych, a tym samym brak dostatecznej bazy danych do wyznaczenia newralgicznych dla ochrony obszarów.
- 1,2,3,4,5) - do listy zagrożeń należy wpisać rolnictwo – intensyfikację przy użyciu nowoczesnych środków chemicznych o nie ustalonym oddziaływaniu na ekosystemy wodne i od wód zależne.
- kolejne pominięte zagrożenie to brak ochrony stref buforowych, potęgujący efekty intensyfikacji rolnictwa
- brak ochrony obszarów podmokłych i zaburzenie równowagi w zlewniach/ redukcja retencji naturalnej w zlewniach- zarówno samych zasobów wodnych, jak i substancji biogennych oraz C. Dodatkowym efektem negatywnym, a więc zagrożeniem jest wzrost gradientu przepływów za sprawą redukcji retencji naturalnej, uszczelniania powierzchni w zlewniach. Systemy odprowadzania wód opadowych i pośniegowych wnoszą następne zagrożenie, zanieczyszczenia spłukiwane z uszczelnionych obszarów, w tym substancje niebezpieczne, zimą dodatkowo sól.
- wzrost poziomu awaryjności zintegrowanych systemów kanalizacyjnych i oczyszczania. W efekcie dziś każda awaria to katastrofa ekologiczna o wielkim zasięgu oddziaływania, w tym duże dawki biogenów, a także wiele substancji których skutków w ogóle nie znamy..
- istotnym zagrożeniem jest umacnianie brzegów morskich powodujących redukcję naturalnych procesów erozji, ważnego czynnika samoregulacji i samooczyszczania
Załącznik 3
W odniesieniu do:
-Zagospodarowania przestrzennego należy unikać zabudowy, umacniania brzegów, dla powstrzymania redukcji zdolności do samooczyszczania w strefie przybrzeżnej oraz uszczelniania powierzchni na terenach zurbanizowanych.
-gospodarowania wodami należy uszczegółowić listę koniecznych działań zgodnie zagrożeniami: konieczność ochrony stref buforowych, obszarów podmokłych, retencji naturalnej itd.
- gospodarki rolnej : działania w kierunku redukcji negatywnego wpływu na wody w zlewni Bałtyku , Ilości, jakości
- leśnej: konieczne są systemowe rozwiązania ograniczające osuszanie obszarów leśnych oraz ingerencje w cieki naturalne na tych obszarach. Należy położyć nacisk na renaturyzacji dorzeczy w tych częściach.
- rybackiej: konieczne są działania podnoszące wartość poławianych gatunków na obszarach N2000 przez kreację produktów lokalnych/regionalnych, wspomaganie wszelkich aktywności podnoszących tą wartość, jak przetwórstwo wstępne, zaplecze chłodnicze pozwalające wprowadzanie surowca na rynek bez zagrożenia psucia cen przy wysypach ryby. Wspieranie dywersyfikacji zarobków, w tym turystyka przyrodnicza, wędkarska, tworzenie produktów turystycznych z udziałem rybaków.
Jednocześnie konieczne jest wytyczenie szlaków migracji oraz obszarów rozrodczych i podchowowych, a także sposobów skutecznej ochrony poszczególnych gatunków w tych newralgicznych etapach cykli życiowych.
Załącznik 4
Bez uwag
Załącznik 5
Działania ochronne dla krągłoustych – konieczne jest wzmocnienie ochrony ujść dopływów tarłowych w głębi lądu oraz ograniczenie ingerencji w dorzeczach tarłowych. Szczególnie istotne jest zaprzestanie regulacji, odmulania i profilowania koryt cieków w których stwierdzane są larwy bądź osobniki dorosłe krągłoustych. Jednocześnie konieczny jest nacisk dla zespołów realizujących badania ichtiofaunistyczne na inwentaryzację stanowisk krągłoustych.
Działania ochronne dla ryb aloza, parposz i ciosa- obok wskazanych niezbędne jest wyznaczenie rozmiarów oczek szczególnie szkodliwych dla tych gatunków w celu późniejszych stref bez narzędzi o takich parametrach. Konieczna jest ochrona osobników młodocianych
Działania ochronne dla ssaków - zarządzanie rybołówstwem na obszarze musi zagwarantować prawidłową strukturę wiekową populacji poszczególnych gatunków wchodzących w skład ichtiocenozy
Załącznik 6
Do parametrów stanu ochrony należy dołączyć wskaźniki struktury wiekowej populacji poławianych gatunków ryb, a także innych, nieraportowanych gatunków/ wyznaczyć badawczo/, a także wskaźniki liczebności poszczególnych populacji w oparciu o dane połowowe. Wskaźnik ogólnej rybności akwenu da obraz bazy pokarmowej zarówno krągłoustych, ptaków rybożernych jak i ssaków/ przedmiotów ochrony obszaru.
Załącznik 7
6. głównym dostarczycielem biogenów jest rolnictwo w zlewni, stąd, obok zauważonej w projekcie konieczności monitoringu ścieków, konieczne jest monitorowanie OSN w zlewni, monitoring poziomu spływu biogenów z głównych dopływów
- Za konieczne uważamy poszerzenie zakresu monitoringu o substancje szczególnie niebezpieczne, jak gliphosat oraz prosulfocarb, substancje. W odniesieniu do tych ostatnich konieczne jest monitorowanie poziomu pochodnych tych substancji, w tym także w tkankach zarówno ryb, jak i pozyskanych osobników z pośród gatunków – przedmiotów ochrony.

Załącznik 8
- Monitoring stanu gatunków minogów i ryb w oparciu jedynie o statystyki połowowe uważamy za niewystarczający. Przede wszystkim obecnie stosowane rozwiązania selektywne w narzędziach pułapkowych umożliwiają swobodną ucieczkę znakomitej większości osobników minoga rzecznego, stąd wyniki ujawniane w statystykach dalekie są od rzeczywistego stanu populacji rozrodczej tego gatunku. Znacznie skuteczniejszą metodą byłoby wytypowanie referencyjnych stanowisk w dorzeczach rozrodczych i coroczne badanie liczebności larw.
-Z kolei statystyki w odniesieniu do parposza, ciosy i alozy zdane są w chwili obecnej na dobrą wolę rybaków, z czym bywa bardzo różnie. Za konieczne uważamy wprowadzenie zapisu o obowiązku informowania i udostępniania informacji o połowach osobników tych gatunków.