Bosman dla regionu - Bosman dla Iny !

Mamy olbrzymią przyjemność poinformować o otrzymaniu przez nasze stowarzyszenie grantu od Bosman Szczeciński w ramach konkursu „Bosman dla regionu”.

Z uzyskanych funduszy zrealizujemy nasadzenia drzew nad rzeką Iną, rozbudujemy małą infrastrukturę turystyczną oraz urządzimy żwirowe tarliska w głównym korycie Iny.
Szczegóły naszych planów i pierwsze realizacje zobaczycie niebawem

Wesprzyj naszą działalność. To nic Cię nie kosztuje a dla naszego Towarzystwa a przede wszystkim naszych statutowych rzek to wielkie wsparcie.

Każdy z Was może pomóc rzece Inie i Gowienicy wystarczy przekazać 1% podatku na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Rzek Iny i Gowienicy. Każda przekazana przez Was złotówka pomaga. W ramach naszych działań na rok 2020 mamy kilka zadań do wykonania. Między innymi :

sprzątanie brzegów rzeki INY i Gowienicy, w tym przynajmniej jedno edukacyjne z dziećmi z miejscowych przedszkoli i szkół oraz z zaprzyjaźnionymi zuchami i harcerzami

Zakup kolejnych sadzonek drzew oraz siatki zabezpieczającej przed bobrami.

Ochrona Rzek przed zanieczyszczeniami.

Ochrona Rzek przed kłusownictwem.

Zakup kolejnych kilkudziesięciu ton żwiru oraz usypanie kilku nowych tarlisk w dorzeczu Iny oraz Gowienicy - na jedno bystrze mamy, ale jak sypać, to parami.

 

Czy uda się nam jako stowarzyszeniu to wszystko zrealizować?
Jesteśmy pełni optymizmu, że dzięki przekazanemu przez Was wsparciu plany 2019 zdołamy zrealizować.

 

Jak już informowaliśmy, Towarzystwo Przyjaciół rzek Iny i Gowienicy decyzją Sądu Rejonowego Krajowego Rejestru Sądowego w Szczecinie z dniem 29.11.2010r. wpisane zostało na listę Organizacji Pożytku Publicznego (OPP). Jedną z doniosłych konsekwencji tego faktu, jest możliwość przekazania na Naszą organizację 1 % podatku.

Kto może przekazać 1% podatku ?

źródło informacji:http://wiadomosci.ngo.pl/wiadomosci/953474.html

1. Sprawdź, czy możesz przekazać 1% podatku organizacjom

1% podatku dochodowego mogą przekazać organizacjom: 

podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych (w tym m.in. podatnicy uzyskujący dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych);
podatnicy opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych;
podatnicy prowadzący działalność gospodarczą i korzystający z liniowej, 19-procentowej stawki podatku.

1% mogą przekazać również emeryci, pod warunkiem jednak, że samodzielnie wypełnią PIT-37 na podstawie PIT -u otrzymanego z ZUS.

Podatnicy, którzy zdecydowali się na rozliczenie podatku przez pracodawcę nie mają możliwości przekazania 1%.

2. Wybierz organizację pożytku publicznego (OPP), której chcesz przekazać 1%

Wykaz organizacji pożytku publicznego, którym podatnicy mogą przekazać 1% przy rozliczeniach za 2013 r. publikowany jest na stronach Departamentu Pożytku Publicznego MPiPS w Aktualnościach.

Tutaj dostępny jest aktualny wykaz (z numerami kont bankowych).

http://www.pozytek.gov.pl/Wykaz,organizacji,pozytku,publicznego,uprawnionych,do,otrzymania,1,podatku,dochodowego,od,osob,fizycznych,za,2013,rok,3484.html

Uwaga! Wykaz OPP uprawnionych do otrzymywania 1% za 2013 r. będzie aktualizowany jeszcze dwa razy. Zgodnie z przepisami opublikowany być powinien najpierw do 15 lutego, a następnie do 15 marca 2014 r. Wykaz organizacji uprawnionych do zbierania 1% można znaleźć także w internetowej bazie organizacji pożytku publicznego w portalu ngo.pl.Na liście znajdują się organizacje, które mają prawo otrzymywać 1%, tzn.:    otrzymały status OPP do dnia 30 listopada 2013 r. włącznie; wypełniły obowiązki sprawozdawcze: w odpowiednim terminie sporządziły i przesłały do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej roczne sprawozdania merytoryczne oraz finansowe; w Krajowym Rejestrze Sądowym nie ma informacji o rozpoczęciu ich likwidacji lub o ogłoszeniu upadłości

3. Wypełnij odpowiednią rubrykę w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-28, PIT-38) Po wyliczeniu, ile podatku będziemy mieli do zapłacenia w tym roku, w odpowiednich rubrykach zeznania podatkowego (które zatytułowane są „Wniosek o przekazanie 1% podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego OPP”) wpisujemy numer pod jakim widnieje w Krajowym Rejestrze Sądowym organizacja, której chcemy przekazać 1% należnego podatku (art. 45c ust.3 ustawy o pdof). Numer ten znajdziemy na liście publikowanej przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej, a także w bazie ngo.pl.

Uwaga! Zanim wpiszemy numer KRS – upewnijmy się, że wybrana przez nas organizacja znajduje się w wykazie OPP uprawnionych do otrzymywania 1% za 2013 rok. Może się okazać, że organizacja, którą wspieraliśmy od lat, w tym roku nie znalazła się w wykazie. Wówczas nie możemy jej przekazać 1% podatku.

Uwaga! Jeżeli błędnie wpiszemy numer KRS organizacji do formularza PIT, wówczas urząd skarbowy zwróci się do nas z prośbą o poprawienie tego błędu. Może to uczynić korespondencyjnie lub poprzez telefon albo e-mail (o ile podamy odpowiednie dane kontaktowe w zeznaniu).

Oprócz numeru KRS wybranej organizacji, w rubrykach PIT-u wpisujemy także kwotę, którą chcemy przekazać dla OPP, nie może ona jednak przekraczać 1% podatku należnego, wynikającego z zeznania podatkowego, po zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół (art. 45c ust. 1 ustawy o pdof).

Na jednym formularzu PIT podatnik może przekazać odpis 1% tylko jednej organizacji. Jeśli jednak podatnik rozlicza się na więcej niż jednym formularzu (ma różne rodzaje przychodów, np. z pracy i dochody z papierów wartościowych) – w każdym z nich może wskazać inną organizację pożytku publicznego.

Podatnik w składanym zeznaniu podatkowym może podać dodatkowe informacje, które w jego ocenie mogą mieć wpływ na rozdysponowanie pieniędzy z 1% przez organizację pożytku publicznego (np. wskazać na konkretny cel). Przeznaczona jest na to specjalna rubryka „Informacje uzupełniające” (poz. 127, 129 – PIT-28, poz. 312, 314 – PIT-36, poz. 97, 99 – PIT-36L, poz. 133, 135 – PIT-37, poz. 60, 62 – PIT-38, poz. 53, 55 – PIT-39). Informacje te zostaną przesłane organizacji pożytku publicznego jako uszczegółowienie przekazanych kwot.

Podatnik ma prawo wyrazić zgodę na podanie swych danych osobowych (imienia, nazwiska oraz adresu) organizacji pożytku publicznego (art. 45c ust. 5 ustawy o pdof). Informacje te przekazuje OPP urząd skarbowy. Zgodę podatnik wyraża w formularzu PIT, zakreślając odpowiednią rubrykę (poz. 128 – PIT-28, poz. 313 – PIT-36, poz. 98 – PIT-36L, poz. 134 – PIT-37, poz. 61 – PIT-38, poz. 54 – PIT-39).

4.Złóż zeznanie podatkowe i zapłać podatek Wniosek podatnika o przekazanie 1% wybranej organizacji zostanie zrealizowany tylko wtedy, gdy podatnik zapłaci w pełnej wysokości należny podatek. Najlepiej, gdy uczyni to do końca okresu rozliczeniowego (czyli do 31 stycznia – dla ryczałtowców oraz do 30 kwietnia – dla pozostałych podatników). Jeśli jednak nie uda się zachować tego terminu, może zapłacić podatek później (z odsetkami): ma na to dwa miesiące od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego (art. 45c ust. 2 ustawy o pdof).

Pieniądze – 1% podatku należnego za 2015 r. – na konto wybranej organizacji urząd skarbowy przekazuje do końca lipca 2016 r.

Z wyliczonej kwoty potrącane są koszty przelewu.

1% można przekazać w zeznaniach podatkowych złożonych w terminie lub w korekcie zeznania podatkowego, pod warunkiem, że zostanie ona złożona w ciągu jednego miesiąca od upływu terminu składania zeznań podatkowych (art. 45 c ustawy o pdof). Termin składania zeznań podatkowych mija 31 stycznia (dla ryczałtowców) oraz 30 kwietnia (dla pozostałych podatników).

Jeśli podatnik błędnie zawyżył swój podatek (i tym samym zadeklarował „za duży” 1% dla wybranej organizacji pożytku publicznego), a przy korekcie zeznania okazało się, że podatek należny jest mniejszy i urząd skarbowy powinien podatnikowi zwrócić nadpłacone pieniądze – wówczas (jeśli pieniądze zostały już przekazane organizacji) urząd skarbowy „weźmie” różnicę między poprawnie obliczoną kwotą i tą zawyżoną z sumy, którą ma zwrócić podatnikowi (art. 77 c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm).

O różnicach pomiędzy 1% podatku należnego a darowizną przekazaną na rzecz organizacji pozarządowych czytaj tutaj: http://poradnik.ngo.pl/x/425036.

• Na co przeznaczamy Wasze wpłaty:
• Działalność statutową
• w szczególności: finansowanie działalności patrolowej oraz interwencyjnej, zarybienia lipieniem dla odbudowy populacji w Inie i Gowienicy, zakup fotopułapek do zwalczania kłusownictwa , rozbudowa tarlisk i poprawa skuteczności ochrony naturalnego rozrodu wędrownych ryb łososiowatych w statutowych rzekach.

 

Za dotychczasowe wpłaty serdecznie dziękujemy w imieniu naszych rzek i ryb

 

Serdecznie zapraszamy na:

13 Troć Iny o Puchar Burmistrza Gminy Goleniów.

Zawody otwierają Turmiej 4 Rzek im. Jana Meyera.

Termin imprezy to 17-19 stycznia 2020r.

TPRIiG/AF/55/2019                                                                                                       Stepnica dnia 22.06.2019

Stanowisko Towarzystwa Przyjaciół Rzek Iny i Gowienicy do „Założeń Programu Rozwoju Retencji na lata 2021 – 2027 z perspektywą do roku 2030”

Szanowni Państwo!

Podzielając krytyczną opinię na temat treści programu wyrażoną w stanowisku KRR, którego nasze stowarzyszenie jest członkiem, czujemy się w obowiązku zwrócić uwagę na kwestie, które jednoznacznie obnażają całkowity brak zrozumienia problemu wyzierający z treści programu.

1. Program winien mieć przede wszystkim na celu zatrzymanie i cofnięcie antropogenicznych zmian w sieci hydrologicznej całego kraju, które są efektem dekad i stuleci całkowicie błędnej polityki wodnej, przynoszącej obecnie skutki w postaci permanentnej suszy na znacznej części terytorium kraju, przedzielanej nagłymi „powodziami” po byle opadzie deszczu.                                                                         Przyczyna tych niekorzystnych zmian leży nie w braku działań ze strony „władz”, lecz w ich nadmiarze i złej metodyce, głównie technokratycznych próbach okiełznania naturalnie zrównoważonych procesów, które wyrzeźbiły krajobraz Polski, podobnie jak wszystkich obszarów lądowych naszej Planety. W chwili obecnej znakomita część systemów rzecznych w Polsce to techniczne protezy naturalnych cieków, i ich dolin, wynoszące ze zlewni zarówno zbyt szybko wody z opadów, jak i wiele substancji, co pogłębia problemy z jakością wód w JCWP.
2. Program winien zainicjować systemowe zmiany w podejściu do zarządzania i użytkowania obszaru Polski, przede wszystkim zlewni rzek, Wisły i Odry, z drobnymi dodatkami zlewni innych rzek. Dla ograniczenia niekorzystnych deficytów wody, z jakimi nasz kraj boryka się od dłuższego czasu kluczowym jest odtworzenie zbliżonego do naturalnego poziomu retencji naturalnej, a nie, jak widać w programie, sztucznych prób zatrzymania odpływu w sieci cieków poprzez budowę barier na rzekach.      W uproszczeniu kluczowe dla poprawy retencji jest zachowanie wód opadowych jak najdłużej w górotworze, a nie w korytach cieków, czy sztucznych zbiornikach, gdzie ta woda już jest stracona. Jej powrót do obiegu wymaga bowiem dodatkowej infrastruktury i nakładów finansowych, czy to pompowania i nawadniania, czy też innych zabiegów. Woda ze zbiorników zaporowych nie wróci sama do źródeł i gleby. W tym aspekcie cały program zawiera w sobie sprzeczność u podstaw, bowiem przyspieszanie odpływu za sprawą drenaży, uszczelnień i profilowania systemów rzecznych jest wprost sprzeczne z ideą ograniczania odpływu.
3. Istotnym elementem programu winna być rewizja do tzw. utrzymania wód, którego obecna forma to kontynuacja ogólnokrajowego drenażu górnych warstw górotworu, którego skutki to redukcja naturalnej retencji o objętość rzędu nieporównywalnego do jakichkolwiek możliwych sztucznych działań zastępczych. Sztuczne zbiorniki jako sposób na poprawę retencji to podtrzymywanie iluzji, która w rzeczywistości tworzy tylko wzrost ryzyka szkód, przez przyzwolenie zainwestowania naturalnie zalewowych części zlewni rzecznych.
4. Hierarchia działań przyjęta w programie winna ulec całkowitemu odwróceniu, z pierwszoplanową rolą działań renaturyzacyjnych w dolinach rzecznych, ujmując cieki od samych źródeł i traktując dorzecza jako jednorodne systemy. Inwestycje techniczne winny być dopuszczone jedynie w ostateczności, w terenach silnie zurbanizowanych, gdzie wyprowadzenie infrastruktury poza strefy zalewowe jest kosztowne i trudne.
5. Program winien narzucić jednoznaczne zasady użytkowania zlewni, z zakazem przekształcania użytków zielonych, osuszania mokradeł czy zmiany stosunków wodnych pogarszających retencję naturalną, a także uszczelnianie powierzchni powodujące przyspieszenie spływu wód. Przykładów rozwiązań poprawiających retencję, także na obszarach zurbanizowanych znaleźć można setki, i a nich, a nie archaicznych pomysłów winien korzystać nowoczesny i aspirujący do realnej poprawy sytuacji program godny XXI wieku.
6. Zwracamy uwagę, że w chwili dyskusji nad koncepcją programu na całym obszarze Polski mają miejsce działania całkowicie sprzeczne z nowoczesnym, opartym na wiedzy, biorącym pod uwagę zmiany klimatu, zrównoważonym rozwojem. Kolejne tysiące kilometrów cieków poddawane są „utrzymaniu” poprzez odtwarzanie inżynierskich parametrów, podtrzymując a nierzadko potęgując zmiany dokonane przez poprzedników.
7. W programie niezbędne jest narzędzie finansowe warunkujące jakiekolwiek odszkodowania, dopłaty i inne wsparcie użytkowników zlewni właściwym, zgodnym z nowoczesną wiedzą podejściem do gospodarowania częścią zlewni. Narzędzie to winno objąć wszystkich użytkowników, zarówno rolników, czy leśników, ale też mieszkańców miejscowości.

8. W programie nie widać też wykorzystania wiedzy uzyskanej dzięki wyznaczeniu obszarów o podwyższonym ryzyku zalania, co uważamy za marnotrawstwo, zarówno tejże wiedzy, jak i środków wydatkowanych na opracowanie tej bazy danych.

Podsumowując, jako stowarzyszenie od wielu lat działające na rzecz poprawy stanu ekologicznego wód, „Założenia Programu Rozwoju Retencji na lata 2021 – 2027 z perspektywą do roku 2030”, w konfrontacji z nowoczesną wiedzą i wyzwaniami zmian klimatu, uważamy za nie do przyjęcia. Ewentualna realizacja zawartych w nim założeń to prosta droga do dalszego pogarszania sytuacji wodnej w Polsce po katastrofę ekologiczną z tragicznymi skutkami dla całego społeczeństwa. Wnioskujemy o całkowitą zmianę założeń tego programu. Jesteśmy otwarci na wsparcie wysiłków MŻŚiGM dla stworzenia ram nowoczesnej gospodarki wodnej, ograniczającej ryzyka dla społeczeństwa, a także realnie poprawiającej stan ekologiczny systemów wodnych, także z korzyścią dla społeczności nadrzecznych i nie tylko.

Z Poważaniem

W imieniu Zarządu Przewodniczący TPRIiG

Artur Furdyna